Eind goed al goed

De laatste zoektocht van het seizoen. Zou er nog iets opgeraapt worden? Na de vorige zoektocht waren we daar niet geheel zeker van. We waren acht man/vrouw sterk, te weten: Henk, Maarten, Teun, Gerrit, Marianne , Marcel, Johan, en Gijsbert. Er stond een stormachtige wind uit het noorden. Maar het was vrijwel de hele dag droog. De akker was daags voor onze zoektocht geploegd. Hiermee was het meeste groen verdwenen en het zicht redelijk te noemen. De droge akker in combinatie met de wind deed je tanden soms knarsen van het zand.

Deze keer begonnen we bij concentratie A. Al bij de eerste stap pakte Gijsbert een mogelijk afslagfragment op. Zolang er geen passend stuk is, blijft het bij een kwalificatie van ‘incerto’.

Zoeken in vak A. De vlaggetjes klapperden in de wind.

Ondanks onze intensieve speurtocht werd er op dit deel van de akker niets meer uit het Midden Paleolithicum opgeraapt, ook niet in het gebied te noordoosten van de concentratie, dat deze keer extra aandacht kreeg.

Grote afslag gevonden door Maarten, met een zogenaamde Accident Siret.

Na de lunch richtten we ons op concentratie C. Ook deze keer leverde dit geen vondsten op. We vervolgend ons pad naar concentratie B. Beschut door de bomen, was het hier veel aangenamer zoeken dan op de rest van de akker. Na enige tijd mocht Marcel aftrappen met een afslag, gevolgd door een tweede. Henk raapte een afslag met cortex op. En helemaal aan het eind raapte Maarten een enorme afslag op, waarvan de slagbult dwars gespleten was, een zogenaamde Accident Siret.

Met vier zekere stukken toch weer een mooi resultaat. Daarnaast ook wat jonger spul.