Daags na de onthulling van de bank ter ere van Dick Brinkhuizen, zijn we het veld ingegaan. Dit ondanks een negatief advies van Henk. De drang  van velen om het veld in te gaan was hiervoor te groot. Het weer was weliswaar veel beter dan de dag ervoor, maar de zichtbaarheid van de de stenen liet sterk te wensen over door het vele bietenloof dat nog op de akker lag; de oogst was pas begin december van het land afgehaald.

We gingen al vroeg op pad met acht man, en een hond.

Het zoeken ging volgens het vaste stramien: eerst langs de rand van de akker naar site B, en daarna nog even kijken bij site A.

Tot de koffie werden er geen vondsten gedaan.

Na deze teleurstellende start werd er toch nog een afslagje opgeraapt door Jan. We zijn dus niet voor niets gekomen.

Op naar het vuistbijlenvak! Het bezoek hieraan om onszelf gerust te stellen, dan dat we serieuze verwachtingen hebben op grote vondsten; het meeste is er immers al uit. Desalniettemin pakte Marcel een afslagje op.

Tot slot hebben we na toch een soort van resultaat verpozing gezocht op de bank van Dick, waarmee het gelijk hebben ingewijd.