Alle berichten van Gijsbert

Helden!

De aftrap van het nieuwe zoekseizoen was laat dit jaar. Dat had alles te maken met de de verlate oogst op de akker door de vele regenval de afgelopen maanden. Ook vandaag lieten de weergoden zich in deze zin niet onbetuigd. Dit weerhield negen man en één vrouw er niet van om van achter de warme kachel weg te kruipen en als helden het gevecht met de weergoden aan te gaan. Deze trakteerden ons op regen en striemende wind, maar soms ook met een zonnestraal.

Met tien man op pad op bij Peest.

De akker was doornat. Alleen de hogere delen van de akker waren goed beloopbaar. De lagere delen waren doorkliefd met diepe tractorsporen, die vol met water stonden. Dit gaf veel ongemak bij het zoeken. Sommige delen van de akker waren nog bedekt met het loof van bieten. Dit alles leidde er toe dat de oogst, net als die van de boeren, nogal tegenviel met twee Midden Paleolithische stukken en een aantal jongere.

Een volledig doordrenkte akker was ons werkterrein.

De aftrap werd al snel gedaan door Gerrit met een enorme afslag. Deze lag wel erg dicht bij de oprit. Mogelijk behoort deze niet tot concentratie B maar tot A. Het materiaal lijkt er meer op. Hoewel het stuk er uitziet als een MP afslag, ontbreken de oppervlakte kenmerken die de datering moeten bevestigen. De afslag van Gerrit kreeg niet veel later gezelschap van een klassiek afslag gevonden door Gijsbert, die duidelijk wel bij concentratie B hoorde.

Na veel geploeter en de lunch raapte Gerrit in het vuistbijlen-vak A een spits op uit de Vroege of Midden Bronstijd. Dat is toch wel bijzonder.

Een Bronstijd spitsje gevonden door Gerrit in vak A.

Toen velen al huiswaarts waren gekeerd raapte Gijsbert als uitsmijter een bijzondere afslag op gemaakt van zeer grofkorrelige vuursteen. Deze lag ten zuiden van het vak niet ver van de plek waar eerder een afslag van kwartsiet was gevonden.

Een forse afslag gemaakt van zeer grofkorrelige vuursteen gevonden door Gijsbert ten zuiden van Vak A.

Naast bovengenoemde vondsten zijn er nog voorwerpen uit het Mesolithicum gevonden en een incerto door Maarten. Al met al viel de opbrengst toch wat tegen. Het is wachten op een periode van droogte zodat de akker beter beloopbaar is.

Oogsten in Mander

Terwijl de boer zijn pompoenplantjes aan het poten was, oogstten wij artefacten.

Met vier man sterk verzamelden we op de vindplaats: Dick, Kees, Henk en Gijsbert. Er was een half gebroken zonnetje bij aangename temperaturen. Later die dag zou het stralend worden en de temperatuur wat hoger. De akker lag er deels goed bij: de hogere helft was al eerder ingezaaid met maïs en goed afgeregend. De lagere helft was net beplant met pompoenplantjes en nog vers, zodat daar het zicht veel minder was. Omdat onze groep klein was, concentreerden we ons op de hogere helft.

De eerste vondst is geregistreerd.

Dick had al bij een eerste inspectie maar liefst drie schaven opgeraapt. Dat beloofde wat.

Henk trapte al snel af met een afslag. Nog velen zouden volgend. Er zat voor iedereen genoeg in het vat.

Rond het middaguur had Dick andere verplichtingen en niet veel later Kees ook. Maar de afvaardiging uit het noorden wist van geen wijken. Er werd nog van alles opgeraapt. Ook veel uit jongere perioden. Memorabel is een spitsje uit het Neolithicum of Mesolithicum.

Een mogelijk Neolithisch spitsje uit de Michelsbergcultuur of een C-spits uit het Mesolithicum.

Gijsbert heeft nog een het stukje van de akker voorbij het bosje afgezocht, waar ooit een vuistbijl is opgeraapt. Daar lijken toch twee afslagen en en mogelijk kernfragment vandaan te komen, naast vrij veel stukken uit jongere perioden.

Henk concentreerde zich op de hoofdakker. Daar vond hij een distaal fragment van een kling met enig retouche. Dit stuk is van zeer fijne vuursteen gemaakt.

Een distaal artefactfragment van zeer fijne vuursteen.

In totaal dachten we deze dag zo’n 12 stuks uit het Midden Paleolithicum te hebben opgeraapt. Maar na beoordeling door de experts bleven er een stuk minder over. Maar wel een mooie schaaf van Henk.

Het saldo voor Mander in het hele zoekseizoen:

13 Afslagen (waarvan twee mogelijk jonger, de andere 11 zijn zeker MP-ouderdom)

2 klingvormige afslagen

1 kernpreparatiestuk

1 mogelijke disc, maar in ieder geval een bifaciaal werktuig

3 schaven

Slotfeest

Na de vorige schrale oogst, was het animo te gaan zoeken kennelijk gedaald. Op de laatste dag van het zoekseizoen op Peest waren maar 6 mensen afgekomen: Johan, Roel, Henk, Marcel, Gijsbert, en ’s middags nog Maarten. De akker was grotendeels geëgd en bemest en goed afgeregend. De zichtbaarheid van de stenen was hiermee behoorlijk goed. Jammer dat een deel van concentratie B nog niet bewerkt was. Ook de weersomstandigheden waren ideaal: lichte noorden wind en een gebroken zonnetje, dat niet te veel contrast gaf.

Vroeg in het veld en vol goede moed.

We startten op concentratie B, waar we de hoogste verwachtingen van hadden, na natuurlijk eerst een baantje over concentratie C te hebben getrokken. We kregen het niet cadeau. Voor de koffie moesten we het stellen met een mogelijke afslag gevonden door Henk. Hierna ging het crescendo. Te beginnen met een afslagje, wederom op naam van Henk. Gevolgd door een kling- of rugmesfragment (Henk was niet te stuiten). Maar gelukkig kwam Marcel ook nog aan bod met een afslagje en een kernfragment.

Maar de klapper voor de lunch werd gevonden door Maarten. Het is nog niet helemaal duidelijk wat het is en hoe oud het is: voorlopig is het gekwalificeerd als een schaaf. De datering op basis van oppervlakte veranderingen doet eerder denken aan het Neolithicum, maar de gebruikte techniek is weer meer van het Midden Paleolithicum. Het lijkt witte vuursteen te zijn.

De schaaf van Maarten. Datering is onbekend vooralsnog. Het lijkt een witte vuursteen te zijn.

In de middag had Marcel andere verplichtingen. Onze aandacht richtte zich nu op concentratie A, het vuistbijlen vak, een beetje een plichtmatige exercitie; het was immers grotendeels gezeefd 12 jaar geleden bij de opgraving. Al bij de tweede draai vond Gijsbert een prachtig klein driehoekig vuistbijltje, van niet meer dan 6 cm lengte.

Als sluitstuk werd door Gijsbert een kleine driehoekige vuistbijl in concentratie A gevonden.

Met zoveel bijzondere stukken was deze laatste zoekdag een waar feest.