Vondsten

Slotfeest

Na de vorige schrale oogst, was het animo te gaan zoeken kennelijk gedaald. Op de laatste dag van het zoekseizoen op Peest waren maar 6 mensen afgekomen: Johan, Roel, Henk, Marcel, Gijsbert, en ’s middags nog Maarten. De akker was grotendeels geëgd en bemest en goed afgeregend. De zichtbaarheid van de stenen was hiermee behoorlijk goed. Jammer dat een deel van concentratie B nog niet bewerkt was. Ook de weersomstandigheden waren ideaal: lichte noorden wind en een gebroken zonnetje, dat niet te veel contrast gaf.

Vroeg in het veld en vol goede moed.

We startten op concentratie B, waar we de hoogste verwachtingen van hadden, na natuurlijk eerst een baantje over concentratie C te hebben getrokken. We kregen het niet cadeau. Voor de koffie moesten we het stellen met een mogelijke afslag gevonden door Henk. Hierna ging het crescendo. Te beginnen met een afslagje, wederom op naam van Henk. Gevolgd door een kling- of rugmesfragment (Henk was niet te stuiten). Maar gelukkig kwam Marcel ook nog aan bod met een afslagje en een kernfragment.

Maar de klapper voor de lunch werd gevonden door Maarten. Het is nog niet helemaal duidelijk wat het is en hoe oud het is: voorlopig is het gekwalificeerd als een schaaf. De datering op basis van oppervlakte veranderingen doet eerder denken aan het Neolithicum, maar de gebruikte techniek is weer meer van het Midden Paleolithicum. Het lijkt witte vuursteen te zijn.

De schaaf van Maarten. Datering is onbekend vooralsnog. Het lijkt een witte vuursteen te zijn.

In de middag had Marcel andere verplichtingen. Onze aandacht richtte zich nu op concentratie A, het vuistbijlen vak, een beetje een plichtmatige exercitie; het was immers grotendeels gezeefd 12 jaar geleden bij de opgraving. Al bij de tweede draai vond Gijsbert een prachtig klein driehoekig vuistbijltje, van niet meer dan 6 cm lengte.

Als sluitstuk werd door Gijsbert een kleine driehoekige vuistbijl in concentratie A gevonden.

Met zoveel bijzondere stukken was deze laatste zoekdag een waar feest.

Vondsten

Schraalhans

Mooi helder en zonnig weer was het maar best wel koud met een straffe wind over de akker. Aanwezig waren: Maarten, Anne, Giel, Roel en Henk. Marcel verzorgde tegelijkertijd een archeologische excursie voor SBB met zo’n vijfentwintig deelnemers rond het Noordse Veld. Hij heeft later op de dag nog een paar baantjes met ons meegelopen.

In de ochtend hebben we nauwgezet het vuistbijlen vak afgezocht, helaas zonder enig resultaat. Daarna de dalrand naast dit vak tot aan de bosrand, omdat we daar nog niet gezocht hadden dit jaar en er in het verleden wel mooie dingen zijn opgeraapt. Helaas opnieuw zonder enig resultaat.

Daarna in de middag hebben we concentratie B afgezocht, waar Giel al vrij vlot een MP afslag opraapte, later gevolgd door nog een afslag gevonden door onze nieuwkomer met ervaring Roel. Al met al een wat schrale oogst net als bij de vorige zoektocht. Het totaal staat nu na drie zoektochten op veertien artefacten dit seizoen.

Al met al is de akker nu na drie keer zoeken aardig leeg gezocht; maar misschien kunnen we na het omwerken van de akker en voor het inzaaien van de bieten eind maart nog een keer op pad.

Nieuws, Vondsten

Klimaatverandering?

Na de toch wat magere resultaten van de zoektocht in november, leek het ons goed te wachten tot de akkers door de regen goed afgespoeld waren. Deze gelegenheid deed zich voor eind december. Ook een week vorst kan bijdragen aan een verbeterde zichtbaarheid. Met twaalf man sterk gingen wij op pad. De deelnemers waren Anne, Bernard, Giel, Johan, Jan, Gerrit, Lukas, Maarten, Marcel, Henk, en Gijsbert. Speciale gast was Do uit Schagen, die daar Wieringen afzoekt naar Midden Paleolithische vondsten en daar mooie stukken heeft opgeraapt. De zichtbaarheid van de stenen op de akker leek aanvankelijk goed, maar toch lag er nog veel aardappelloof en op de lagere delen plassen water. Daarnaast was op gedeelten mest uitgereden, wat vooral rondom concentratie A de zichtbaarheid erg belemmerde. Er scheen een waterig zonnetje en er stond een straffe wind, die het onaangenaam maakte.

Al snel raapte Henk een grote afslag op concentratie C, maar dat was ook de enige vondst van deze concentratie. Met twaalf man konden we deze concentratie in één slag afzoeken. Marcel raapte hier nog een afslagje op van onduidelijke datering.

Op concentratie B raapte Johan als snel een klein afslagje op.

Afslagje van concentratie B, gevonden door Johan.

We kregen het niet cadeau deze dag. Zelfs met twaalf man niet. Pas rond het middag uur vond Henk een forse kern, die naar het leek door iemand anders over het hoofd was gezien. Marcel raapte nog een een afslagfragment op, maar constateerde pas thuis dat het een MP-artefact betrof.

De forse aan twee zijden bewerkte kern van concentratie B gevonden door Henk.

De stenenbult lag nog altijd op zijn plek, waar wij hem hadden achtergelaten. Een mooie plek om te lunchen, met oliebollen.

De stenenbult vormde onze luxe lunchplek.

Concentratie A en omgeving leverde geen vondsten op. Deze slechte zichtbaarheid door de uitgereden mest speelde hier mogelijk een rol in.

Hoewel er nog wel een bescheiden aantal vondsten zijn gedaan, leeft toch het gevoel dat de vindplaats begint op te drogen. We zullen diepere bronnen moeten aanboren om tot grotere aantallen te komen.