Fit!

We wisten het eigenlijk wel zeker, maar het is nu officieel: het vuistbijlfragment dat eerder dit jaar door Henk werd opgeraapt in Peest, heeft een passend fragment uit de opgraving van 2011.

De vuistbijl van Henk met een passend stuk uit de opgraving van 2011.

We zijn er nog niet: de basis ontbreekt nog en het puntje; beide door vorstsplijting afgesplitst, gezien de windlak in het Boven-Pleniglaciaal (ca. 27.000-14.500 jaar geleden). Tijd voor een nieuw zoekseizoen.

Beet in Baars

Het stond al tijden op ons programma: nog eens een poging wagen in Baars (Overijssel). In het verleden was daar ooit een klingkern gevonden door de heer Jonker. Een eerdere zoektocht met studenten had niets opgeleverd; maar dat werd misschien mede veroorzaakt door de zeer modderige staat van het akkerland.

Nu waren de condities beduidend beter. Er was een weinig regen gevallen. De akker was droog. De maïs kwam net boven de grond, wat de looppaden verduidelijkte. Het weer was aangenaam en half bewolkt. Tony van Piet had gezorgd voor koffie met koek. Aan de randvoorwaarden lag het dus absoluut niet. Nu moesten de akker zijn geheimen nog prijs geven.

Zoeken op gepaste afstand in Baars, wegens de corona pandemie.

We vonden veel, erg veel zelfs: bronstijd, neolithicum, met o.a. een klein kerntje in de vorm van een vuistbijl. Maar waar bleef het Midden Paleolithische spul? Sommige stukjes glommen wat meer, andere wat minder. Maar was het Midden Paleolithisch?

Midden Paleolithisch afslag.

Twee afslagen verdienden toch nadere bestudering en werden thuis goed tegen het licht gehouden. Zowaar zat er één stukje bij met windlak en putjes: raak! Daarnaast leek dat stuk nog bewerkingen uit de Bronstijd of het Neolithicum te vertonen.

Naast deze vondst werd een zak met jonger spul mee naar huis genomen door Zwaan, voor de collectie van de WAS.

Dit resultaat nodigt uit voor vervolgonderzoek.