In diverse samenwerkingsverbanden zijn er met medewerking van Stone publicaties verschenen.
Valsheid in gesteente (verwacht in 2019)
Crime scene investigation in het Vermaning-jaar
Door: Frans de Vries, Lammert Postma, Marten Postma, Marcel Niekus, Hans de Kruijk, Henk Paas, Jan Timmner
Deze rapportage bundelt synthetiserend onderzoek over de bewoningen en landgebruik in de steentijd van Nederland.
Door: J.H.M. Peeters, D.C.M. Raemaekers, I. Devriendt, P.W. Hoebe, M.J.L.Th. Niekus, G.R. Nobles, M. Schepers
Meer info: RCE
Zondag 14 januari hebben we met een klein clubje gezocht bij Basse in de kop van Overijssel. De beloofde zon liet lang op zich wachten; de gure wind daarentegen was direct present.
Na de overvloedige regenval waren we hoopvol gestemd dat we dit jaar weer eens iets zouden oprapen op de vindplaats. Voor de verandering begonnen we deze keer een belendende akker te belopen. Al vrij snel raapte Gijsbert iets op dat op een afslag leek, mooi in het verlengde van de concentratie. Toch een moeilijk geval, ook na bestudering achter het bureau.
Vol goede moed gingen we nu de akker van de concentratie op. Na enige tijd raapte Marcel een op eerste gezicht interessant stuk op. Het was wel zwaar verweerd, maar leek toch een paar afslagnegatieven te bevatten… Hmmm, thuis eens goed bekijken.
Een hele dag zoeken zonder noemenswaardig resultaat. Toch een mooie dag.
Na een voortreffelijke lunch met snert van Tony, gingen we verder. We raapten nog wel wat onzekere afslagen op. De enige zekere stukken waren die uit latere perioden.
Aan het einde van de dag werden we toch nog een beetje beloond: met een mooie zonsondergang.
De beloning van een dag zoeken bestond uit een mooie zonsondergang.
Na bestudering van de vondsten thuis bleek het resultaat: 0 zekere stukken uit het Midden Paleolithicum. Helaas. Misschien moet de boer toch eens wat dieper gaan ploegen.
Zondag 26 november hebben we onze laarzen aangetrokken en hebben we de vindplaats Peest weer eens goed afgelopen met acht mensen. De afgelopen tijd was er veel regen gevallen en de hoop was dat hierdoor de zichtbaarheid beter zou zijn dan de vorige keer. De dag zelf was zeker niet vrij van buien, maar ook de zon liet zich af en toe zien.
Zoals we tegenwoordig altijd doen, liepen we op weg naar concentratie B eerst langs de oostelijke rand van de akker. Al snel raapte ondergetekende een flinke afslag op. Hier lijkt zich een nieuwe concentratie (C) af te tekenen.
De resultaten bij concentratie B bleven aanvankelijk achter bij de verwachtingen. De akker was dan ook erg nat en in de tractorsporen stond wel 30 cm water. Pas na de koffie werd de eerste afslag opgeraapt door Willem.
Willem toont zijn afslag met prachtige streperige witte patina
Daarna werden er nog een aantal afslagen opgeraapt, waarmee het beeld van de vindplaats verder werd bevestigd: een bewerkingsplaats van vuursteen met alleen afslagen en kernen.
Tegen de lunch namen we afscheid van een aantal mensen. Na enige tijd hoorden we geroep van de andere kant van het veld. Iemand heeft kennelijk nog een vondst gedaan op weg naar de auto. Die moest natuurlijk ingemeten worden.
De vinder bleek Bernard te zijn, en wat hij had gevonden was iets heel aparts: een plat vorstsplijtstuk met een serie vlakke negatieven die doen denken aan bewerking zoals we die van vuistbijlen kennen. We hebben de vondst nog niet uitgebreid bestudeerd maar denken dat het een biface partiel is, een deels bewerkte vuistbijl. Het is waarschijnlijk geen halffabrikaat van een vuistbijl. Het is het eerste vuistbijlachtige voorwerp uit deze hoek van de akker.
De biface partiel of mislukte vuistbijlDe biface partiel of mislukte vuistbijl
Na de lunch zijn we naar concentratie A getogen. De vorige keer hadden we er niets gevonden; de verwachtingen waren dus laag. Toch werden er twee zekere afslagen opgeraapt. Een ervan lijkt zelfs een vuistbijlafslag te zijn. Marcel dacht al gelijk aan refitten met een vuistbijl.
