Op de valreep heeft het bestuur van Stone de Vermaning-tentoonstelling in het Drents Museum bezocht.

Het was een overzichtelijk tentoonstelling over het leven van Tjerk Vermaning, de affaire en als slagroom op de taart een mooie steekproef uit de vondsten van onze vindplaats bij Assen en andere Midden-Paleolithische vondsten uit de provincie Drenthe.

De overzichtelijkheid van het onderwerp werd teniet gedaan door de opstelling met losse zuilen: hierdoor miste je vaak de tijdslijn, wat toch een belangrijk aspect is gedurende de affaire.

Hoewel het museum wel duidelijk stelling heeft genomen (‘er is geen beroepsarcheoloog die nog in de echtheid van de stenen gelooft’) hebben ze het niet aangedurfd om bij de valse stenen hun valsheid kenbaar te maken. Ze hebben ook nagelaten uit te leggen waarom de stenen vals zijn. Ze hadden twee stenen naast elkaar kunnen leggen en op de verschillen kunnen wijzen. De opstellers van de tentoonstelling hadden kennelijk niet het doel om bezoekers te overtuigen; dat blijkt ook uit de reacties in het gastenboek: van ‘eindelijk het eerbetoon dat Vermaning verdient’ tot ‘Vermaning was gewoon een oplichter’.

Een gemiste kans dus voor het museum om een klare wijn te schenken in deze zaak.