Tag archieven: Schaaf

Nieuws

Aaaah, niet weer hè?

Na de teleurstellende zoektocht van eind 2023, was het tijd om een nieuwe poging te wagen. Zou de akker al wat zijn opgedroogd? Tien man, of beter zeven mannen en drie vrouwen wilden de elementen wel trotseren. Één van de vrouwen, Herma Boer, verslaggever van RTVDrenthe, wilde het zoeken wel eens in levende lijve meemaken in verband met de productie van een podcast.

De zoektocht startte onder een loodgrijze hemel waar gestaag miezerige regen, en soms wat steviger regen uit neer viel. Pas na het middag uur sloeg het weer om en kwam er af en toe een waterig zonnetje achter de wolken tevoorschijn. De akker lag er totaal verzopen bij. De delen die niet recentelijk geploegd waren hadden toch een redelijke zichtbaarheid.

De akker van Peest was totaal doordrenkt met zeer veel plassen.

Zoals te doen gebruikelijk gingen we over concentratie C naar concentratie B. B was gedeeltelijk vers geploegd wat de zichtbaarheid niet ten goede kwam. De dikke lagen modder waren moeilijk af te zoeken. Velen hadden moeite hun evenwicht te bewaren met het vooruitzicht van een modderbad. Het duurde mede daardoor lang voordat de eerste zekere afslag opgeraapt werd door Maarten. De afslag had ook mooie bewerkingssporen op de dorsale zijde. Verdere vondsten van deze concentratie zijn een afslag van onzekere datering en een incerto. Enigszins bedrukt over de slechte omstandigheden en zonder verdere verwachtingen gingen we terug over concentratie C naar onze lunchplaats.

De eerste verrassing na de lunch was dat Jan een afslagje opraapte in de verre hoek van de akker. Dat was al vele jaren niet meer gebeurd. Maar de grootste verrassing was dat Johan een vuistbijltje opraapte in vak A, wel verdiend na al die jaren deelname aan de zoektochten zonder ooit een vuistbijl ‘gescoord’ te hebben.

Johan toont vol trots zijn eerste vuistbijl.

Het vuistbijltje is erg klein. Aan een zijde is er door vorstsplijting een stuk uit gesprongen. Marcel vermoedde dat dat stuk in het Archeologisch Depot van Nuis ligt.

Het vuistbijltje van Johan met aan de rechter zijde een ontbrekend deel door vorstsplijting.

Vrijwel gelijker tijd werden er nog twee afslagen (Marinda, Maarten) en een schaafje op een afslag (Gerrit) opgeraapt in vak A.

Het schaafje op een afslag gevonden door Gerrit.

Als bonus werd aan het eind aan de westrand van vak A nog een mesolithische RA-steker en een kerntje opgeraapt.

Al met al zijn er zes zekere stukken uit het Midden Paleolithicum opgeraapt naast een paar onzekere en een stuk of 10 artefacten uit het Mesolithicum of later. Een prachtig resultaat!

Nieuws

Oogsten in Mander

Terwijl de boer zijn pompoenplantjes aan het poten was, oogstten wij artefacten.

Met vier man sterk verzamelden we op de vindplaats: Dick, Kees, Henk en Gijsbert. Er was een half gebroken zonnetje bij aangename temperaturen. Later die dag zou het stralend worden en de temperatuur wat hoger. De akker lag er deels goed bij: de hogere helft was al eerder ingezaaid met maïs en goed afgeregend. De lagere helft was net beplant met pompoenplantjes en nog vers, zodat daar het zicht veel minder was. Omdat onze groep klein was, concentreerden we ons op de hogere helft.

De eerste vondst is geregistreerd.

Dick had al bij een eerste inspectie maar liefst drie schaven opgeraapt. Dat beloofde wat.

Henk trapte al snel af met een afslag. Nog velen zouden volgend. Er zat voor iedereen genoeg in het vat.

Rond het middaguur had Dick andere verplichtingen en niet veel later Kees ook. Maar de afvaardiging uit het noorden wist van geen wijken. Er werd nog van alles opgeraapt. Ook veel uit jongere perioden. Memorabel is een spitsje uit het Neolithicum of Mesolithicum.

Een mogelijk Neolithisch spitsje uit de Michelsbergcultuur of een C-spits uit het Mesolithicum.

Gijsbert heeft nog een het stukje van de akker voorbij het bosje afgezocht, waar ooit een vuistbijl is opgeraapt. Daar lijken toch twee afslagen en en mogelijk kernfragment vandaan te komen, naast vrij veel stukken uit jongere perioden.

Henk concentreerde zich op de hoofdakker. Daar vond hij een distaal fragment van een kling met enig retouche. Dit stuk is van zeer fijne vuursteen gemaakt.

Een distaal artefactfragment van zeer fijne vuursteen.

In totaal dachten we deze dag zo’n 12 stuks uit het Midden Paleolithicum te hebben opgeraapt. Maar na beoordeling door de experts bleven er een stuk minder over. Maar wel een mooie schaaf van Henk.

Het saldo voor Mander in het hele zoekseizoen:

13 Afslagen (waarvan twee mogelijk jonger, de andere 11 zijn zeker MP-ouderdom)

2 klingvormige afslagen

1 kernpreparatiestuk

1 mogelijke disc, maar in ieder geval een bifaciaal werktuig

3 schaven

Vondsten

Peest: aftrap seizoen 2019-2020

Begin november is het zoekseizoen 2019-2020 van start gegaan op de vindplaats Peest. Een paar weken eerder was er een voorronde met een aantal mensen, die op de aardappelrooimachine mee gingen. Tijdens rooien hebben we niets gevonden wel op de akker zelf waaronder een prachtige schaaf, een kern en een paar afslagen.

De schaaf gevonden in de ‘voorronde’ door Sander is een prachtvondst.

Het echte zoeken begon afgelopen weekend. De eerste werkzaamheden bestonden uit het doorzoeken van een drietal steenhopen; de stenen zijn een bijvangst van de aardappelrooimachine en soms zit daar wat moois tussen zoals een vuistbijl of een kern. Het omzetten van de stenenhopen met de hand nam de hele ochtend. Gelukkig waren we met velen zodat we toch vaart konden maken. De oogst: een paar incerto’s en een duidelijke Midden-Paleolithische kern. En ook nog een onverwachte vondst: een dode houtsnip.

Het doorzoeken van de steenhopen vergt doorzettingsvermogen.

’s Middags werd eerst vak A afgezocht, maar daar waren we snel klaar. Over concentratie C zijn we vervolgens naar B afgedaald.

Het duurde even, maar er werden toch een aan tal stukken opgeraapt: 3 kernen en 3 afslagen. Opvallend was dat deze vaak wat verder van de concentratie lagen. Dreigt onze vindplaats uitgeput te raken?