Categoriearchief: Nieuws

Alle berichten in relatie tot Stichting Stone

UItwaaien langs het Oostervoortsche diep

Met zes man sterk wilden we eens een plek aflopen waar ooit een afslag was opgeraapt door Pierre. De dag begon stralen met wel een straffe wind. Later zou de zon achter de wolken verdwijnen en uit de wolken zou regen gaan vallen.

De akker ziet uit over het dal van het Oostervoortsche Diep. Wat ligging betreft lijkt deze op Peest. Op de akker stond deels mais en deels aardappelen. Over het algemeen was het zicht heel behoorlijk, met soms veel bladeren en wat groen. De aardappelakker was recentelijk nog geploegd, waardoor het zicht minder goed was.

Zoeken bij het Oostervoortsche diep
Zoeken langs het Oostervoortsche Diep.

Het zoeken leverde in de ochtend niet meer op dan wat jonger materiaal uit het Mesolithicum en later. Ook een aantal oude en enorme steenhopen leverden geen resultaat op.

Na de lunch zijn drie zoekers nog even op Langelo wezen kijken, waar ooit een mogelijke afslag door Gijsbert was opgeraapt. Aan het einde van de akker lagen een aantal bulten met aardappelstort en vrij veel vuursteen materiaal. Dit leverde echter niets op. Ook de twee baantjes op de akker brachten geen resultaat.

Geen resultaat is ook resultaat, zullen we maar zeggen. In ieder geval zijn we lekker uitgewaaid.

Fit!

We wisten het eigenlijk wel zeker, maar het is nu officieel: het vuistbijlfragment dat eerder dit jaar door Henk werd opgeraapt in Peest, heeft een passend fragment uit de opgraving van 2011.

De vuistbijl van Henk met een passend stuk uit de opgraving van 2011.

We zijn er nog niet: de basis ontbreekt nog en het puntje; beide door vorstsplijting afgesplitst, gezien de windlak in het Boven-Pleniglaciaal (ca. 27.000-14.500 jaar geleden). Tijd voor een nieuw zoekseizoen.

Orvelte kromboom

We hadden het plan opgevat eens ergens anders te kijken. Een plek die al langer op ons verlanglijstje stond was Orvelte Kromboom. In het verleden was hier ooit een goede afslag opgeraapt. En vorig jaar is er door De Steekproef geboord om inzicht te krijgen van de opbouw van de bodem. Onze simpele gedachtegang was dat als er één ligt er meer.

Het weer was niet al te uitnodigend: regen, en veel wind. De akker was recentelijk ingezaaid met groenbemester, waardoor de grond nog vrij rul was. Aanvankelijk twijfelden of we erop konden gaan, maar we besloten het toch te doen; de plantjes zouden onze voetstappen wel overleven; daarnaast wordt de groenbemester niet geoogst. We waren vijf man sterk: Marcel, Gijsbert, Giel, Jan, en Sander.

De grote akker bij Orvelte lachte ons uitnodigend toe.

De regen en wind sloeg ons om de oren in de ochtend. Dit bemoeilijkte het zoeken. We hebben eerst de korte westzijde afgezocht. Vervolgens de lange zuidzijde. Vervolgens hebben we besloten op aanraden van Sander om de westzijde te doen, omdat de afslag uit die hoek kwam.

Na de lunch werd het iets droger. We raapten twee afslagjes uit het Mesolithicum op. En daar zou het bij blijven. Wel hebben we nog de oostzijde van de akker nog vluchtig bekeken.